қалқан

зат. Арбаның шарбақты қорабы. Ағаш күбіні қиюластыру, арбаның бәлегін, белдігін, тертесін, қ а л қ а н ы н, шабағын заводтан шыққандай сүмірейте қоюға әкеміздің құдіреті келе бергенге ұқсайды (Ө.Қанахин, Жер басып., 27). Кешке қарай, астына жайлы әрі бір айыр болса да үйге жетсін деп арбасына қ а л қ а н ы м е н теңестіре шөп тиеп қайтады (Қаз. әдеб., 14.07.1972, 4).